Yaoi Fan
- Forum Literackie
|
|
|
| |
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
|
| Autor |
Wiadomość |
|
selen
Moderator
Dołączył: 01 Maj 2006
Posty: 524
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 27 razy
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Ze snu...
Płeć: 
|
 Wysłany: Czw 19:59, 01 Wrz 2011 Temat postu: II Cykliczny Komentator /IX,X,XI/ |
|
|
Rozpoczynamy II cykliczny komentator pod nazwą ‘Wyróżnienie Jednego Komentarza’!
Ocenie zostaną poddane wszystkie Wasze komentarze zamieszczone w działach z twórczością literacką z okresu od 1 września do 30 listopada 2011r.
KRYTERIUM OCENY:
a) pierwsze i najważniejsze - komentarz powinien spełniać warunki, które z góry zostały określone przez regulamin forum (czyli nic nowego, a jednak polecam ponowne zerknięcie do tegoż tematu).
b) drugie - komentarz zostanie zweryfikowany pod względem jego ‘przydatności’ dla autora (na ile swoją wypowiedzią jesteście w stanie pomóc mu w dalszym rozwoju).
c) trzecie - jak Wy, przez komentarze, potraficie wyrazić własne odczucia i spostrzeżenia po przeczytaniu danego tekstu.
ZWYCIĘZCA KWARTAŁU:
Wyróżniony komentarz zostanie zamieszczony w tym temacie wraz z uzasadnieniem dokonanego przez moderatorstwo wyboru (rozłożymy komentarz na części pierwsze). Jego autor otrzyma wyróżnienie w postaci sygnaturki na okres jednego miesiąca.
Nagrodą rzeczową w II edycji cyklicznego komentatora jest manga:
Manga: Liberty Liberty!
Wydawca: Studio JG
Autor: Hinako Takanaga
Format: B6+
Ilość stron: 192
Oprawa: klejona
Okładka: kolor
Chcąc uciec od prywatnych problemów, Itaru decyduje się na ucieczkę z Tokio do Osaki. Jego pierwszy dzień w nowym mieście nie należy jednak do zbyt udanych. Pijany, bez grosza przy duszy i dachu nad głową, budzi się w środku nocy na stercie śmieci. Jakby tego było mało, całe zdarzenie zostaje uwiecznione na taśmie przez młodego kamerzystę? Koukiego, który pracuje dla lokalnej stacji telewizyjnej. Itaru, niezbyt dobrze panujący nad swoimi ruchami, zupełnie niechcący niszczy kamerę i traci przytomność. Tym sposobem rozpoczyna się specyficzna znajomość Koukiego i Itaru, którzy szybko się zaprzyjaźniają i zaczynają razem mieszkać. Jednak z czasem Itaru zaczyna chcieć czegoś więcej niż tylko przyjaźni...
Z autorem wyróżnionego komentarza skontaktujemy się za pomocą pw, e-mail lub gg w celu poproszenia o dane potrzebne do przesłania nagrody rzeczowej.
Uwaga: Jeżeli w ciągu miesiąca, od ogłoszenia wyników, próba kontaktu z autorem wyróżnionego komentarza nie powiedzie się, nagroda rzeczowa przechodzi do puli nagród niewykorzystanych i może zostać użyta w kolejnym cyklu komentatorskim lub innym konkursie prowadzonym przez Forum Yaoi Fan.
Pozdrawiamy,
Zarząd Forum Yaoi Fan
*wszelkie dodatkowe informacje do wglądu w regulaminie.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez selen dnia Wto 20:54, 01 Lis 2011, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
 |
|
|
 |
|
selen
Moderator
Dołączył: 01 Maj 2006
Posty: 524
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 27 razy
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Ze snu...
Płeć:
|
| Wysłany: Czw 13:57, 01 Gru 2011 Temat postu: |
|
|
<center>Mam ogromną przyjemność ogłosić, wszem i wobec, że zwycięzcą
II Cyklicznego Komentatora - Wyróżnienie Jednego Komentarza
zostaje Yaodai za komentarz w temacie Uszanuj siebie
w dziale / Debiuty Literackie /</center>
Treść zwycięskiego komentarza:
Yaodai napisała:
| Cytat: | Uwaga, jestem wredną potworą, więc zaczynam od łapanki. Nie chwytam wszystkiego, jedynie to, co rzuca mi się w oczy i/lub powtarza się nagminnie.
O ile dziewczyna nie nazywa się Nia, to masz tutaj dosyć dziwaczny błąd.
| Cytat: | | Widział radość malującą się na jej twarzy i o mało nie wybuchnął jej śmiechem w twarz |
Nie jejaj tak bardzo. Zaimki dzierżawcze to bardzo zła rzecz i o ile tylko da się ich uniknąć, to należy to zrobić. Poza tym powtórzyła się twarz.
| Cytat: | | Problemem było to, że Młodzieniec |
To zdecydowanie nie jest jego imię. Mała litera.
| Cytat: | | Nie chciał być z tą obcą dla siebie Kobietą, |
A to już prawdziwy potwór.
Raz, że po raz kolejny z nieznanej dla mnie przyczyny masz rzeczownik z wielkiej litery - pochodzisz z Niemczech, czy cu?
Dwa - a dla kogo innego ona miałaby być obca, skoro opisujesz sytuację z jego perspektywy?
liczebniki słownie, chyba że to zapis roku, w jakim toczy się akcja.
| Cytat: | | Przeklnął siarczyście biegnąc w stronę najbliższej bramy, by się ukryć. |
Z tego zdania wynika, że jedno przekleństwo trwało cały bieg. Tak, czepiam się, ale o to chodzi - żeby autor też zaczął łypać podejrzliwie na własny tekst i szukać dziury w całym (z pozoru).
| Cytat: | | Alex stał przez chwile na deszczu |
ChwilĘ. Poza tym nie wydaje mi się, żeby czytelnik miał aż tak ciężką sklerozę, żeby nie pamiętać, że padało. Nie musisz mu przypominać.
| Cytat: | | wpadł do środka szybo |
szybko
Poza tym zdanie brzmi mocno pretensjonalnie przez tę ową bramę. Nie wysilaj się tak bardzo na ładny język - u podstaw leży płynność, kwiatkami można zająć się później.
| Cytat: | | Zobaczył postać Mężczyzny w kapturze, |
Znowu ta przeklęta wielka litera. Poza tym słowo "postać" sugeruje, że widział bardzo niewyraźnie, jedynie zarys sylwetki, tymczasem właśnie atakujesz czytelnika opisem.
| Cytat: | | kapturze, który zdejmował powolnymi ruchami, |
Ym... że tak spytam - ale jak? Znaczy kaptur, to na moje się po prostu zsuwa, jednym prostym ruchem, ewentualnie potrząśnięciem głowy, a nie kombinuje się przy nim jak przy gorsecie...
| Cytat: | | odkrywając blond włosy przyklejony pasmami do mokrej twarzy |
Przyklejone. Poza tym dlaczego one się do niego przylepiają, skoro dzięki kapturowi powinien być względnie suchy?
No... w zasadzie to mogła być wina tej rozpędzonej furgonetki, ale o tym narrator nie wspomniał.
| Cytat: | | Były niczym dwa zielone szafiry |
ee... one nie są przypadkiem niebieskie? Zielone są szmaragdy, czasami jadeity i stadko innych mniej znanych.
| Cytat: | | mówiąc coś do Niego. |
A do kogo innego miałby mówić? Mówił ot tak sobie, z niewidzialnym przyjacielem rozmawiał? Nie wspominając o tych przeklętych zaimkach. To nie prywatna korespondencja, do diabła. Tylko w korespondencji - i pismach urzędowych - bawimy się w wielkie literki w środku zdania.
| Cytat: | | Zdążył jednak zobaczyć odrobinę ironiczny, jednak wyraźnie rozbawiony uśmiech Młodzieńca. |
Aj, waj! Zakręciłaś... najpierw młodzieńcem wielkoliterowym określałaś Alexa. I przy tym powinnaś zostać, bo właśnie zatarłaś różnicę między bohaterami i tym samym pozbawiłaś się synonimu, coby powtórek unikać.
| Cytat: | | - I teraz jest Pan roztargniony? O mało Pan nie zginął, a nawet teraz nie może Pan utrzymać skupienia? |
W mordę. Idź do kąta i myśl o tym, co zrobiłaś złego.
| Cytat: | | Alex otworzył szeroko oczy patrząc na Mężczyznę ze zdziwieniem. Zdawał sobie sprawę, że Jego głos zabrzmiał oskarżycielsko |
Dobra, tu zarechotałąm. Wynika z tego, że oskarżał kolesia o uratowanie życia... Swoją drogą jego rozmówca chwilę temu również uśmiechał się z rozbawieniem, więc nie musisz tego przypominać.
| Cytat: | | uważał jego obrazy za prawdziwe dzieło sztuki. |
Dzieła
| Cytat: | | połączenie piżmu i miodu. |
Piżma. Poza tym... uh, koszmarnie duszny, ciężki i jednocześnie ostry ten zapach. I dosyć babski, jeżeli mam być szczera, panowie raczej nie idą w słodkie.
| Cytat: | | po tym wyznaniu, spędził dużo czasu mocząc koszulę blondyna łzami szczęścia |
Nie czaję, co tam robi ten przecinek. Poza tym Alex właśnie został nastolatką.
| Cytat: | | Alex długo walczył z nimi w tej kwestii, jednak nigdy nie miał nic do powiedzenia w sprawie swojego życia. Walczył jeszcze długo, aż wreszcie się poddał. |
Koszmarnie niezręcznie ujęte z powtórzeniami w ramach bonusu. A Alex to pipa, a nie facet.
| Cytat: | | Jego ojciec zawsze był dla Niego autorytetem, kimś, kogo bał się nawet prezydent państwa |
Co ma do tego prezydent?
ouch. Że i naprawdę.
| Cytat: | | Nigdy nie zapomni twarzy blondyna w tamtym czasie. Wyglądał, jakby ktoś Go zabił, w najgorszy, z możliwych sposobów. |
Tamtej chwili. a drugie zdanie jest urocze, acz w ten zły sposób.
Luźne refleksje po przeczytaniu - historia jak wiele innych. Nic, co nie zostało już napisane kilka razy, niestety, nie zaskakiwało w którymkolwiek momencie.
Taki tam, schemacik. A dałoby się pociągnąć w inną stronę, bo wszystko się da.
Kreacja świata i bohaterów - jeżeli o tym mam mówić, to w zasadzie mam problem, bo o bohaterach wiem niewiele. Tyle tylko, że jeden był zielonookim blondynem, a drugi był z wysoko postawionej rodziny, która zdominowała go do tego stopnia, że chłopię kompletnie jajec nie miało.
Poza tym, skoro mamy tutaj świat zbliżony do współczesnego, to jakim cudem nikt nie zwrócił uwagi na to, że synalek z *takiej* rodziny kręci z jakimś facetem? Sensacja jak nic, a wyśledzenie czegoś takiego i zdobycie fotek nawet z ich urokliwych wspólnych chwil nie byłoby takie trudne. mam głupie wrażenie, że bohaterów otaczało jakieś pole niewidzialności, czy inne cudo.
W każdym razie największym problemem tego tekstu jest Alexander. Jest nieciekawym głównym bohaterem. Jest pipką pozbawioną charakteru, robi to, co mu się każe. Szczególnie, że pomimo wspominania o walce nie zaprezetowałaś jej czytelnikowi - a czego widz nie zobaczył, to dla niego nie istnieje. Przykre.
Bohaterowie są bardzo ważnym elementem utworów i powinni budzić w czytelniku całą gamę emocji. Alex budzi jedynie zniesmaczenie pomieszane ze znudzeniem.
Zdecydowanie powinnaś dopracować chłopaka, oddać mu jajca, dorzucić jakiś charakterystyczny rys, który odróżniałby go od całej reszty (której praktycznie nie ma).
W zasadzie najlepiej napisaną w tym tekście postacią jest Emily, którą zbudowałaś nieświadomie posiłkując się łańcuchem skojarzeń poprzez pierścionek i wspomnienie o centrum uwagi. Dzięki temu czytelnik mógł sobie dopowiedzieć całą resztę, zbudować jej obraz samodzielnie, bez pomocy narratora.
Językowo jest dosyć pretensjonalnie - głównie przez te zatrzęsie zaimków z wielkiej litery pisanych. To nie wyglada dobrze ani klimatycznie, wcale nie podkreśla tego, co miałaś zamiar w ten sposób zaakcentować. Za to doskonale radzi sobie przy burzeniu estetyki tekstu, wybijania czytelnika z rytmu i ogólnie drażni.
Zdarzają się problemy z powórzeniami.
Masz też tendencję do przytaczania raz po raz tych samych informacji - pilnuj tego, bo nie ma sensu trucia w kółko o tym, że padało. Czytelnik pamięta i zapamięta całkiem długo, nie podejrzewaj go od razu o bycie idiotą. Albo Altzheimera.
Monotonia tekstu również stanowi pewien problem, ale to już wyższy szczebelek drabiny.
Otóż tekst ma jeden rytm. Niezależnie od tego, czy bohaterowie się miziają, dramatyzują, czy biegają - narracja ciągle leci w tym samym tonie, zdania są zbudowane w podobny sposób. Gdyby ten utwór był dłuższy to problemik urósł by do rangi apokalipsy, bo na dłuższą metę coś takiego szalenie męczy, a człowiek nie zdaje sobie nawet sprawy, dlaczego mu tak kiepsko ta proza wchodzi.
Sugerowałabym pokombinowanie w wolnej chwili z długością zdań, różnorodnością. Czytanie tekstu na głos, z silnymi akcentami i modulacją głosu powinno nieco pomóc w ogarnięciu problemu.
Ewentualnie podczas korekty tekstu poświęć jedno czytanie na wystukiwanie na czymś sylab - dłuższe przerwy pomiędzy puknięciami wstawiaj tam, gdzie masz kropki, dzięki temu łatwo wyłapiesz, kiedy robi się zbyt monotonnie.
Ogólnie debiut dosyć przeciętny - nie jest tragicznie, widać, że nieco nad tym tekstem posiedziałaś, próbowałaś go domiziać, ale poszło nie w tę stronę, w którą trzeba. Bywa, jeżeli się nie potkniesz, to nie będziesz wiedzieć, że na pewne rzeczy należy uważać.
Jak na przykład na to, że jak się pisze o facecie, to powinien reagować jak facet - płakanie przy wyznaniu miłości to rzecz na tyle babska, że w tekście pisanym razi.
Spróbuj znowu, z czymś innym. Albo i spróbuj przerobić to, zaatakować rzecz z innej mańki, zaskoczyć czytelnika, pobawić się realiami i bohaterami.
Bo to pierwsza rzecz, jaką pisanie powinno być - zabawą. |
A teraz krótkie uzasadnienie wyboru:
Komentarz Yaodai spełnił wszystkie kryteria:
Po pierwsze, zwraca uwagę na poprawności gramatyczną i stylistyczną tekstu. Autorka podeszła do sprawy rzeczowo, z zachowaniem kultury językowej i pewnej dozy humoru.
Po drugie, komentarz porusza nie tylko stronę techniczną tekstu, ale i poddaje wnikliwej analizie fabułę, świat przedstawiony oraz bohaterów.
Po trzecie, treść komentarza świadczy o tym, że jego autorka potrafi sensownie i jasno wyrazić swoje odczucia po przeczytaniu tekstu, jak i przedstawić argumenty na poparcie swojej oceny.
Pod względem wizualnym i technicznym komentarz jest przejrzysty i zawiera sporo pomocnych rad, jak i wskazówek.
Przechodzimy teraz do tej przyjemniejszej części... Mianowicie – NAGRODA 
„Oprócz wiecznej chwały, radości i splendoru zwycięzca”, jak to powiedziała Joker (patrz: pierwsza edycja cyklicznego) Yaodai otrzymuje nagrodę rzeczową w postaci mangi pt. Liberty Liberty! autorstwa Hinako Takanagi oraz sygnaturkę Kozackiego Komentarza na okres jednego miesiąca.
Ze zwycięzcą skontaktuję się za pomocą PW w celu ustalenia danych osobowych potrzebnych do przekazania nagrody!
Cały zespół Moderatorski gratuluje Zwyciężczyni i liczy na kolejne Kozackie Komentarze, które pomogą początkującym fascynatom słowa pisanego.
Jeszcze raz – gratulujemy!
P.S. Wszelkie opinie, gratulacje, kwiaty i czekoladki prosimy wyrażać/składać w tym temacie klik!
EDIT: 20.12.2011 r.
Zgodnie z regulaminem nagroda nieodebrana przechodzi do puli nagród niewykorzystanych,
selen
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez selen dnia Wto 10:30, 20 Gru 2011, w całości zmieniany 6 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
|
|
| |
| |
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group
|
|
|
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
