Coś ode mnie.

Michi · Widmo

Proszę jedynie o łagodność, nie pisze zbyt długo i głównie jest to dla mnie emocjonalne wyżycie się. A jednak są dwa wiersze, którymi uważam, że mogę się pochwalić. W miarę.

<b>'Latarnia' </b>

Światło w oddali,
Błyski latarni,
I my.
Żeglarze, którzy życiu się nie poddali.
I światła szukają...

Co dzień.

Światło w oddali,
Błyski latarni,
I mrok.
Początek końca i czyjejś nostalgii.

Ktoś nie dopłynął do światła.

<b> 'Infantylnie' </b>

Świerze powietrze,
Promienie słoneczne.
Oto poranek.

Infantylny jest ten świat.

Ważna pszczółka,*
Ważny kwiatek.
Oto świat.

Infantylne są te ludzkie myśli.

Nie ważna wiedza,
Bez sensu miłość.
Prawdziwe uczucia.

Infantylne nasze wnętrza.

A w tym owczym tłumie - oto my.
Czarne owce,
Postawione pod prąd, idziemy.

Ważne, co ważne,
Myślę, co myślę.
Oklepane bycie innym.

Infantylnie oklepane.

* Pierwotnie była truskawka, ale
a) za dużo wokół mnie truskawek
b) teraz ładniej brzmi
c) byłby to zbyt jawny zarzut w swoją stronę ^^ A po co mi on? Pozostawię sobie odrobinę hipokryzji ^^

Gruszka · Wilkołak

No nie... Uwaga! Michi atakuje forum! Very Happy

tak się cieszę, że dzieję się coś "większego" na forum! Atakujmy! Very Happy

"Latarnia"
Smutne to takie. Ale słowa ładne. Słowa, ważniejsze od formy. Ważniejsza ich treść. Ładny przekaz.

"Infantylnie"
No nie powiem, momentami dołował mnie ten utwór. Ale fragment o czarnych owcach, to przechyliło szale na plus.
My, czarne owce.

Sposób w jaki piszesz jest ciekawy. Szczególnie podobał mi się w drugim tworze.

Pozdrawiam.

Xerolypse · Banshee

Michi, moja droga Michi. Ja Cię jednak nie dogonię xd. Powiedz, trzymałaś te wszystkie teksty w szufladce, czy niektóre na bieżąco teraz piszesz ^>^?

Wiersze są świetne. W pierwszym szczególnie podobało mi się ostatnie zdanie:

Michi · Widmo

Jak miło

Piszę na bieżąco, ale na światło dzienne wystawiam nieliczne 'dzieła'. Zbyt wiele mam grafomańczych prób napisania czegoś 'głębokiego', żeby od tak pokazywać ludziom wszystko.

Dzięki za komentarze Wink

Ps. Mówiłam, że nie dogonisz, Xero

Gloria · Banshee

A teraz ja! Muszę przyznać, że jestem mile zaskoczona. Przyznam szczerze, że Twoje opowiadania nie przypadły mi zbytnio do gustu. Za to wiersze - o tak, idą Ci znacznie lepiej.
Mnie, jako największą fankę prozy i tylko prozy bardzo długo oraz ciężko było zaciągnąć do działu "Liryka". Stwierdzając jednak, że wszystko lepsze od nauki geografii - weszłam. Czytam, czytam, coraz bardziej dochodząc do wniosku, że geografia nie jest jednak taka straszna, aż wchodzę tutaj. Muszę przyznać, że naprawdę mnie zainteresowałaś. Nie powiem, że nagle całkiem przekonałam się do liryki, ale może czasami tu jeszcze zajrzę, nie koniecznie wtedy, jak będę uciekać przed nauką...
Ale wystarczy już o mnie, czas skomencić utwory:

Latarnia:
Czyta się bardzo szybko i w rytmie. I dobrze. Rytm musi być, a ja lubię, jak tekst mi się nie wlecze przed oczami, tylko mogę przez niego łatwo przejść. A ten taki był. Plus.

Infantylnie
Powiem szczerze: tytuł mnie nie zachęcił. Nie wiem z jakich przyczyn, ale to słowo zawsze kojarzyło mi się z jakąś przeładowaną hormonami nastolatką, skrobiącą durne rymowanki w kącie pokoju i nazywająca je poezją. Takie luźne skojarzenie. Sam tekst jednak bardzo mi się podobał. Nie wyobrażam sobie, by zastąpić to słowo na I. O dziwo - bardzo tam pasuje.

Pozdrawiam
G.

Michi · Widmo

Hm. Przyznam, że ucieszyły mnie miłe słowa z Twoich (nie ust. Więc może klawiszy?), bo po dawce krytyki mogę mieć pewność, że są obiektywne Wink

A to sobie cenię.

Dzięki za komentarz Wink