Wiersze, czyli niepewny "coming out" Szury ;)

Szura · Druid

Zafascynowana perspektywą konstruktywnej krytyki w wykonaniu Megany, zamieszczam moje wiersze, które wydają mi się najlepsze.

Oczywiście innych też zachęcam do komentowania. Może boleć, bylebym mogła wyciągnąć z tego jakąś lekcję. Very Happy

"Muszla"

Ta muszla - to od Ciebie.
Pamiętasz, jak mi ją dałaś?
Razem z pierwszym pocałunkiem,
Nieśmiałą pieszczotą warg.
Słodkie pytanie o przyzwolenie.

Ta muszla - to nie ona sprawiła,
Że szumiało mi w głowie.
Twoje dłonie, na mnie, wszędzie,
Usta szeptem zapewniają o miłości.
Ten ogień - to nie ona rozpaliła.

Ta muszla - to nie o niej myślałam
Trzymając Cię śpiącą w objęciach,
Gdy z rozmarzonym uśmiechem
Składałam spokojny pocałunek
Na Twym ramieniu - tak delikatnym.

Ta muszla - niech ją piekło pochłonie!
Wbijała mi się bezlitośnie w dłoń
Zaciśniętą desperacko w pięść.
Mimo starań, łzy spływały po mej twarzy.
Gorycz rozstania jest nie do zniesienia.

...bo w mojej muszli nie słychać szumu fal.

***

"Pomiędzy"

Nie chcę być jasna i potężna
Jak Słońce
Półmrok, półcień, gdzie cienka granica
Miękko się zaciera -
Nie razi tak w oczy

Nie chcę być wielka i silna
Jak dąb
Siła może się obrócić przeciw innym
Słabość kieruje agresję
Tylko na mnie

Nie chcę być sławna i podziwiana
jak gwiazdy
Moje sukcesy byłyby własnością wszystkich
Pomagać komuś, to szlifować diament -
W sercu cicha słodycz

***

"Ona"

Wystraszony wzrok
Kosmyk włosów, wijący się
Wokół twarzy
Biała koszula, odsłaniająca
Nagie ramię
Bystre, czarne, błyszczące oczy
Niczym oczy sarny

Niewinne?...

***

"Tam"

Liście życzliwie mruczą do ucha
Trawy uginają się pod dotykiem wzroku
Ścieżki wiją się i kręcą na kształt strumyka
Woda leży, martwa matka życia

Megana · Widmo

Oooooo

Szura, najmocniej przepraszam, ale byłam na urlopie, a w pensjonacie w którym oferowali bezprzewodowy czajnik i bezprzewodowy internet - bez pudła działał wyłącznie czajnik. Poza tym, nie co dzień Święto Lasu Razz

Nie co dzień mnie nachodzi na barokowe analizy poezji, która - do licha - powinna się bronić sama, czyż nie?
Dobra, dość marudzenia i tłumaczeń, idę czytać.
Zaczynając od końca. Ostatni wiersz podoba mi się najbardziej. Zwięzły i z myślą; jak to się mówi - koncepcją. Na dodatek w moim ukochanym stylu haiku. Nie zamierzam się przyczepiać do żadnej literki. Razz

Podoba mi się również "Pomiędzy", choć zastanawiam się, dlaczego słońce jest z dużej litery. Sądzę, że to zamierzone, ale nie rozumiem po co. Wiersz ma ładną, miękką melodię, czyta się go naprawdę dobrze.
"Muszlę" czytałam kilka razy, zastanawiając się, co i gdzie jest nie tak. Nie leży mi rozmarzony uśmiech (trywialne..) i "w dłoń", " w pięść", poza tym potykam się na tym desperackim zaciskaniu i niby rozumiem, że wszystko BYŁO, a gorycz rozstania JEST ale też się na tym potykam. Sama końcówka bardzo celna.
Natomiast "Ona" wydaje mi się najsłabsza. Klasyczna próba opisu postaci, niezbyt odkrywcza, niestety. Albo wystraszony wzrok, albo bystre oczy, zazwyczaj tzw sarni wzrok to przysłowiowa niewinność; rozumiem, że chciałaś tu coś skonfrontować, ale w sumie mocno trzeba się domyślać, kim dla Ciebie jest owa panienka z nagim ramieniem i słynnym kosmykiem wijącym się wokół - celem podróży, przypadkową znajomą, kimś kto jest ważny, czy dopiero ma być?
Uwaga generalna - tytuły w większości zbyt dla mnie dosłowne. (pomijając ostatni) ale ja w ogóle nie przepadam za nadawaniem wierszom tytułów, więc możesz nie zwracać na to uwagi.

Szczerze mówiąc, nie chciałabym awansować na jedyną "komentatorkę" w tym dziale. Dziewczyny (plus Nathan Razz

) piszcie coś, bo zaczynam żałować, że dnia 3 czerwca 2007 roku zamiast spokojnie grać w niewinną sesję RPG - miałam znienacka "komentarzosłowotok".... :/

invidi · Wilkołak

Wszystkie wiersze są dobre. Najbardziej podobała mi się Muszla- jest taka...

Minea · Widmo

Poproszona o komentarz, nie wypada więc odmówić. Szura, ostrzegam że miło nie będzie!

Muszla pójdzie na pierwszy ogień. Myśl piękna i urocza, od strony technicznej natomiast było okropnie. Ciągle powtórzenia, przegadanie, przerost formy nad treścią. Do tego na koniec dramatyczne zakończenie zwieńczone jakże uroczym wielokropkiem. Ok, łatwiej będzie mi w punktach wymienić, więc:

a) Ta muszla... - powtarza się to przez wszystkie zwrotki. Proponuję zostawić tylko w jednej, na początku. Resztę skasować.

b) W 2 i 3 strofie poproszę ładnie o usunięcie "-to". Tworzy efekt przegadania.

c) Zauważyłam, iż 'cię' lub 'ciebie' piszesz z wielkiej litery. W poezji lub w prozie nie jest to konieczne chyba że ma to robić za list. Tutaj psuje lekko moja interpretację, bo wg mnie ładniej by brzmiało gdyby to były rozmyślanie podmiotu lirycznego, a nie list do ukochanego. Jeśli jednak taki miał być twój zamiar, uchylam się do twojej decyzji.

d) staraj się unikać jak ognia 'ten', 'ta'. Bo jest to nieestetyczne i tworzy efekt przegadani, bo w sumie nic nam nie mówi. Ten przedmiot - i w końcu nie wiemy jaki to jest przedmiot.

e) ostatni wiersz jest kulminacyjnym punktem całego utworu. Zawiera mocną treść, jakby po lekkich refleksjach nadszedł czas na uderzenie. Mocny raz. Pointa ma zaskakiwać i właśnie bić jak popadnie. Twoja uderzyła i jest dobra, jednakże uderzyła też okropnym wielokropkiem tak charakterystycznym dla słabych pisarzy próbujących i usiłujących zrobić napięcie. Byłoby idealnie wręcz gdyby wyglądało to tak:

Szura · Druid

Szura · Druid

czekałam na ciebie wieczność a ty wieczność mi dałaś
(moją własną nieskończoność) gdzie linie smutku zaplątały się w węzeł gordyjski
(i tylko miecza nie miałam)
wyciągnęłam rękę z bezradnym proteście a on mnie pożarł
zamarłam -
oślepiona blaskiem wszechrozpaczy zamknęłam oczy - zniknęłam
zamarłam - zamknęłam - zniknęłam właśnie tak w porządku alfabetycznym
namiastka ładu w odczuwalnym chaosie

dziś wiem że wieczność to pułapka
a przecież
wystarczy po
ciąć
na chwile momen
ty
tu i teraz

uchwycę nitkę nadziei ulecę w dotyk teraźniejszości
(lub też wyrucham ją i zostawię dla jej córki)

***

o-pleciona wokół siebie
przerośnięcie
przesyt wspomnieniami
westchnienia
egocentryzm chcę
wyzwanie

(autobiograficznie prawie nieprzyzwoicie)

zgłębiając znudzona zapatrzona
dajcie mi
nowy cel

(ofiarę? wzniosłam sobie ołtarz)

monumentalnie barwnie inaczej
byle nie nienaturalnie

(proszę)

***

Oczami fotografując się w niemym podziwie
Ciężkie motyle na pajęczej nici
Czuć na policzku wijąca się rozkosz
Dwie niepokojące ścieżki
Zachwyt nad mdlącym uczuciem niespełnienia
Potrzeby
Jak słodka mieszanka lepkich alkoholi
Wyrastając z nietrwania
Trochę mocniej
Oddech nie nadąża, urwany w połowie
Śledzę go wzrokiem, lecz wciąga mnie lustro
Trochę szybciej
Całkiem uciekł, spłoszony
Mój mały, erotyczny świat
Ciała, tarcie, wilgoć
Spełnienie to zwycięstwo ciała nad rozumem

Szura · Druid

O czym myślę malując paznokcie na fioletowo

malując paznokcie lewej dłoni na fioletowo
myślę o tym, jak je będę wbijać w miękkie ciało
jak intensywne wrażenie robią przy kolorze skóry
i wyobrażam sobie
że ktoś stanowczym chwytem więzi obie moje ręce
jak wtedy będą wyglądać, bo przecież fiolet krzyczy
nie mniej niż pulsujący rytm nadgarstków

malując paznokcie prawej dłoni na fioletowo
zastanawiam się, czy on wie, że fiolet to taka słodsza czerwień
że jest stanem między szczęściem a żałobą
szeptem bezwstydnym jak krzyk
- chodźmy się kochać, chodźmy do łóżka, teraz –
że patrząc na fioletowe paznokcie
wyobrażam sobie moje usta szukające pulsu na jego szyi

Albus · Druid

XxXxX

Szura · Druid

*wprowadziłam drobne zmiany do których nakłoniły mnie komentarze na forum literackim*

Last Unicorn, dziękuję Ci pięknie za komentarz! Niełatwo o nie w dziale liryki u nas, oj niełatwo.

Hm, wiersz może faktycznie jest odrobinę masochistyczny, bo i ja taka jestem. Nawet się nad tym nie zastanawiałam, ale faktycznie można go tak odebrać. Jak dla mnie tym lepiej. Wink

Bardzo się cieszę, że Ci się spodobał! Bo usłyszałam, że jest przegadany i zbyt dosłowny.

Ale mi się i tak podoba. I osobie, o której jest, też. I Tobie. I miło mi z tego powodu strasznie. Very Happy

Albus · Druid

XxXxX

Xerolypse · Banshee

W takim razie lecimy po kolei Smile

Muszla

Świetne. Pokazałaś dosyć popularną sytuację: jak to
ludzie mogą przywiązać się do jednej rzeczy. Ten jeden
drobiazg może zawsze i wszędzie przypomnieć nam
ukochaną lub znienawidzoną osobę, jakąś sytuację lub
miejsce.
Wspaniale przedstawiony podmiot liryczny

taki
uczuciowy

Pomiędzy

Śliczny, bardzo głęboki wiersz. Trafione porównania.
Czasem pojawiały się nieznaczne zgrzyty, ale
nawet nie jestem w stanie wytłumaczyć o które konkretnie
mi chodzi __^_. Tak więc jednym słowem powiem, że
jest s u p e r.

Ona

Ten chyba podoba mi się najbardziej. Jest taki lekki i przejrzysty. Podoba mi się
w tym wierszu ta dwuznaczność. Jakby się chciało to
można przeróżnie go interpretować.

Tam

Tu mi czegoś brakuje. Wiadomo o co chodzi, jednak
można by było go troszkę bardziej dopracować. Trochę
nie pasuje mi druga linijka. Rozumiem, że to przenośnia,
ale jakoś mi nie leży Smile

Podsumowując: Szura, wspaniale piszesz *O*.
Ja chcę jeszcze! Masz świetny styl pisania i bogate
słownictwo. Piękne wiersze.

Oby tak dalej!
Wenki życzę ;x.
Pozdrawiam!