Tekstowy podkład muzyczny

Ome · Widmo

Macie tak czasem? Zaczynacie pisać tekst i znajdujecie piosenkę, która nie chce się od tego tekstu odkleić - albo odwrotnie, jakaś piosenka przykleja się do bardzo ogólnego pomysłu i im bardziej pomysł się klaruje, tym bardziej piosenka się trzyma.
Ja tak miewam. Gdy powstający tekst i jakiś utwór muzyczny tak się w sobie rozmiłują, że nie chcą się rozstać, mogę podczas pisania słuchać w kółko tego samego, w ramach dodatkowej inspiracji (a potem mam problem ze słuchaniem danej piosenki "w cywilu", bo stała się dla mnie zbyt naładowana konkretnymi skojarzeniami, scenami, bohaterami). Lubię to, chodzi mi nawet po głowie myśl, by w ramach nadchodzącego postu jubileuszowego na blogu spisać swoje muzyczne inspiracje.

W tej chwili pracuję nad nowym tekstem, wchodzącym w skład większego projektu dotyczącego relacji rodzinnych; i do całej części poświęconej ojcom, i do tego konkretnego kawałka idealnie mi się wpasowało
"Father and Son" Roda Stewarta, więc katuję w kółko. Dobrze, że mieszka ze mną tylko pies, on się nie skarży na monotonię muzyczną.

Jak to wygląda u Was?

Ruda · Moderator

No pewnie, że tak mamy. Przynajmniej ja. Moje najdłuższe opowiadanie wrzucone na forum było mocno inspirowane tym kawałkiem i mniej więcej do połowy pisałam słuchając tylko jego.
(Ale ponieważ im dłużej piszę jakiś tekst, tym gorszej muzyki słucham, potem przerzuciłam się na jakiś kawałek do Eterny o tym, że źle jest być rudym. A potem na Abbę).

Aphrodite · Moderator

<font color="#000099"> Oj tak, szczególnie podczas klarowania pomysłu jak się trafi piosenka pasująca do klimatu, to nie mogę się uwolnić od niej przez całą wieczność. Wink

A przynajmniej póki nie napiszę wszystkiego, co znajduje się w mojej głowie i nie powstanie zadowalający mnie całokształt.

Mój rekord to dwa tygodnie tylko z tym utworem.

Zawsze też po mojej muzyce można się domyślić, nad czym aktualnie siedzę. Teraz na przykład męczę na zmianę trzy kawałki w kółko: 1, 2, 3. Przy czym cały pomysł, plan, i pierwsze dwa rozdziały powstały tylko przy 2.
Mam to szczęście posiadania grubych ścian i drzwi, więc nie przeszkadzam reszcie rodziny, nawet jak dochodzę do etapu "muszę to zaśpiewać". Normalnie nie jestem w stanie skupić się na pisaniu, jeśli słyszę czyjś głos (w tym i własny), ale po przesłuchaniu 500 razy tego samego utworu z automatu dołączam do śpiewającego i nie rozpraszam się, wręcz przeciwnie – skupiam się bardziej na równym rytmie pisania oraz jednolitym stylu.

No i ta magia dedykowanego podkładu muzycznego ułatwia wszelkie powroty. ♡ Nawet kiedy wydaje się, że za nic nie wejdę znów w tę historię, bo zatrzymałam się na ścianie nie do przejścia, wystarczy, że usłyszę parę znajomych dźwięków i już mnie roznosi, żeby dalej pisać, bo tysiąc pomysłów na sekundę...

Niestety, jak pisałam, nie da się tego wyłączyć, póki nie przełożę emocji i inspiracji na słowa. Dlatego "w cywilu", bez otwartego notatnika nie mogę słuchać tej melodii. To dosłownie boli, kiedy sceny pojawiają się w głowie z pełnymi dialogami i mam świadomość, że bez zapisania wszystkie niuanse i większość smaczków przepadnie mi w mojej dziurawej pamięci. Na szczęście mam na czas relaksu "neutralny" zestaw muzyki, którego też mogę słuchać na okrągło. Wink

</font>