Mechanika uczuć ludzkich-tomik

Sebek... · Widmo

Witam, rozpocząłem przygodę ze słowem Wink

lecz nie mam opinii osób które nie są bliskie i nie mają obiektywnego podejścia
Więc napiszcie coś, cokolwiek! a dołączę tu jeszcze jakieś smaczne(mam nadzieje) kąski

POZNANIE

Wyrywam te kwiaty powiędłe
cnót wszelkich zarysy
By zniszczyć ten owoc żarliwej tęsknoty, modlitwy

A razem z jasnością twą kroczy, ten kwiat nieczysty
Chcę poznać smak tej słodyczy
młodości twej owoc błękitny
ten zapach twej lubieżności

I szedłem tą ścieżką żwirem zasianą
I chciałem zaufać pragnieniu
Próbując wytyczyć nowe swe drogi
Znależć nietknięte obszary, wydeptać tam ścieżki

Lecz poznanie uderzyło mnie nagle
wyrwało niewinność zmieniając w powinność
A banał mych pragnień przygniótł okrutnie
Zmieniam się stale niszcząc marzenia
Cóż to? Świat je niszczy nie ja!

Gruszka · Wilkołak

Ładne słowa. Umiesz używać dużych sformułowań.
Ładnie napisane. Aczkolwiek ostatni wers nie pasuje do reszty.
Ale może to i dobrze? Może dlatego twój przekaz jest taki widoczny? Szczególnie podoba mi się trzecia zwrotka i pierwszy wers w czwartej. Jakoś tak chwyciły mnie za serce.
Umiejętność posługiwania się takimi słowami sprawia, że twój tekst jest dobry. Piszesz z wyczuciem, a jednak tak wiele przekazujesz.

Podobało mi się.

Życzę weny,
Gruszka.

Sebek... · Widmo

GŁÓD

Głos pierwszy:
To ogień
Nie podchodz
Nie dotknij, oparzy cię
Nie patrz mu w oczy bo ślepy jest i ciebie oślepi
Nie rozpal by znowu nie ogarnął mi duszy
Nie pozwól zapłonąć bo nie znasz tej mocy
To żywioł głęboko schowany
Ukryty by nie mógł już krzywdzić
Nie obudż go bo zgasić nie zdołasz
Spłoniesz!...............

Głos drugi:
Podejdz
Dołóż coś...by płonął!
Chcę tego ognia, żaru i męki
Złam pieczęć, złam mnie
Oszukaj, oddaj, przytul i obudż
Rozczaruj, wypowiedż zaklęcie
Pozwól dotknąć, zostawić znamie, wyryć w twej duszy
Bądz wodą, pochłoń i trzymaj aż utonę
Rzuć się, tęsknij i powiedz że chcesz
Pokonaj, dzikością serca przestrasz ten żywioł

Głos trzeci:
Wymruczę do ucha ci pieśń
O głodzie, pragnieniu, cierpieniu
Ugaszę pragnienie czerwienią twą, płynącą, szepczącą
I wrócę po więcej...i więcej
Bedę twym sługą, oprawcą i katem
Wchłonę cię by poznać...
Smak twych uczuć
Zakamarki duszy
Najskrytsze sekrety
Ciebie
Chcę uleczyć, zatruć, wzmocnić i skrzywdzić
Nie staraj się zrozumieć mnie
Pragnij tego jak ja
Pomóż mi
Ocal mnie

Głos czwarty:
Zamknij te dzrzwii
To boli
Rozrywa mą dusze
Szepczę o litość
Proszę, uśpij go, ten demon zabija mnie
Zabierze część mnie, odejdzie wraz z tobą
Przeżyję?
Silniejszy!
Lecz mniejszy, uboższy o ciebie
Nacisnę? Czy zdołam?
Dotrwam! Podołam!
Urodzę się znowu
Łza spłynie- spadnie na ciebie
Wypali w nas miłość
Blizna zostanie bym ją pamiętał, otworzył je znowu

Gruszka · Wilkołak

W "głosie czwartym" jest literówka w pierwszym wersie.
Tylko tyle, jeśli chodzi o uwagi.

Nie mogę uwierzyć, że "dopiero zacząłeś swoją przygodę ze słowem". To nie możliwe. No, chyba, że pisałeś do szuflady, a teraz pozwoliłeś, aby świat ujrzał Twoje dzieła.
Jeszcze wracając do tego utworu. Jest dobry. Pomału zaczynam wczuwać się w Twój styl. Jest ciekawy. Jak już gdzieś napisałeś "słodko/gorzki".
Pierwsza zwrotka bardzo mi się podobała. I ostatnia.
Człowieku, masz dar pięknych zakończeń.
Zazwyczaj, gdy się tworzy wiersz, to zakończenie wychodzi tandetne czy nie odpowiednie do treści lub stylu wiersza. A u Ciebie wszystko jest dobrze.

Pięknie.

Życzę weny,
Gruszka.

Xerolypse · Banshee

Zacznijmy od "Poznania" Wink

.
Booskie metafory. Tak trafnie dopasowane do klimatu wiersza.

Sebek... · Widmo

Witam, bardzo się cieszę że obraz tych wierszy był dla was tak bardzo czytelny, pisząc coś tracę obiektywne spojrzenie jak może to być odebrane

Jeżeli chodzi o moją przygodę... nie do końca zacząłem teraz, pierwszą przymiarkę miałem kilka lat temu stworzyłem wtedy kilka średnich wierszy, już coś wtedy siedziało we mnie ale nie umiałem przekazać tego na papier, zdecydowanie, do tego trzeba w jakiś sposób dojrzeć
Poza tym jest potrzebna konfrontacja tego ze światem zewnętrznym, aby mieć możliwość udoskonalenia swojego warsztatu, teraz piszę z powrotem od jakiegoś miesiąca dwóch

Mówiąc że zaczynam przygodę ze słowem miałem na myśli pracę nad tym, może już tak na ,,pół poważnie'' czyli krokiem przejściowym pomiędzy prawdziwym pisaniem do szerokiego odbiorcy (oczywiście jeżeli moje umiejętności okażą się wystarczające)
Dlatego praca nad własnym wnętrzem jest dla mnie bardzo ważna i odgrodzenie się od masowej kultury i wszystkiego co prowadzi do ujednolicenia społeczeństwa, szukam głębi- nas samych

Dziękuję ci gruszko za bardzo ciepłe słowa, jeśli chodzi o twoją ciekawość Xerolypse, myślę że mogę ją zaspokojić poniekąd Wink

inspiracja przychodzi z życia, z odpowiedzi mojego wnętrza na konfrontację z rzeczywistością

Na pewno umieszczę tu tego więcej, ponieważ mam ,,gotowych'' (kusi by coś poprawić) około 9 kawałków

Ale ostrzegam że możecie się troszkę zawieść, bo tematyka reszty może już nie być taka słodka (w sensie przesycenia tych dwóch ostatnich tematyką tak nam bliską Smile

Achh i ostatnio męczę bardzo Perfect circle, podkręca moją wenę twórczą Wink

teksty lidera są bardzo ciekawe szczególnie jeżeli zna się obecną sytuację USA i świata, tą za kurtyną

Pozdro gorące, dołączam następny rozdział tego co mam nadzieję przerodzi się kiedyś w tomik Wink

Ciekaw jestem czy zgadniecie kim jest wyrocznia w tym wierszu Wink

WOLNOŚĆ

Otwieram me zmysły w niewoli
Zapomniałem kim jestem i czego się nauczyłem
Mój umysł pełen nonsensów,
dym ten gęsty z uśmiechem szyderczym

Już nie wiem jaka odpowiedz jest
Czy jestem by być czy może by mieć?
Czy jest jeszcze ktoś kto latać potrafi?
I czy siłę odlecieć posiada!

Na kajdanach złotych twe imię, jedyna
czyż sam nie zakułem się nimi?
Ach pomogli mi, namówili
Bo bałem się ciebie, dzikości w twym wzroku

Podniosłem swój wzrok- niebo tak czarne!
Nie! Nie patrzę tam, gorycz ściska mi gardło
I biegnę z powrotem do świateł, mych złudzeń

Spoglądam próbując wypatrzeć stare swe szlaki,
drogi młodości me- zasypane
-Już dobrze- otula wyrocznia
-Wracaj do mnie, patrz we mnie i słuchaj
-Twe niebo niebieskie jest dalej, mi uwierz

I patrzę w te oczy, błyszczące, obłudne
I chcę jej uwierzyć, by gorycz oddalić
I widzę w niej siebie-już wiem co mam robić
Tysiące już pragnień na nowo pobudza

I biegnę przed siebie, drogą przepycham,
potrącam, jak ciasno? Jak ślisko?
Ach, to ci co staneli, pytali
Zdeptaliśmy ich, mieszając z błotem u stóp

Wyrocznio ma! Włóż słowa w me usta
pragnienia w me serce
wypełnij mi głowę i pokaż kolory
Te których świat już nie ma

Twój obraz w mej głowie zabija mi duszę
mnie coraz mniej to ciebie jest więcej
powołany do życia, upodobniony
twór żyje sam niszcząc swego stwórcę

Me oczy już szklane, pustką zionące
Me serce spękane, kamienne
Mój umysł rdzą i pyłem spleciony
A gdy to pióro odłożę wystygnę zupełnie...

Gruszka · Wilkołak

Wolność?

Bardzo dojrzałe spojrzenie. Duże słowa, dobrze uwarzone. Twoje zakończenia... One są po prostu rewelacyjne!
Ten utwór wzbudził we mnie wiele różnych uczuć. Czułam jak pęka serce, jak oczy zachodzą łzami. Widziałam te zabłąkane spojrzenia. I czułam dojmującą tęsknotę.
Naprawdę, zadziwiasz mnie. Potrafisz przelać swoje uczucia w tak wyszukany sposób.
Tyle odczuć przelewasz na papier, jednakże nie są one chaotyczne.

Też swego czasu dużo pisałam. Ludzie uważali, że te wiersze są dobre. Ale gdy chciałam przekazać coś głębszego, coś związanego z emocjami, uczuciami, mówili, że to bardzo chaotyczne.
Dlatego też chylę przed Tobą czoło.

Pozdrawiam,
Gruszka.

Sebek... · Widmo

Dziękuję,
ale odpowiedż jest inna, wyrocznia jest uosobieniem negatwnym, i bardzo nam bliskim w tych czasach zbyt bliskim! Co pokazuje nam jak żyć?
czekam na odpowiedż Wink

Joker · Moderator

Sebek... · Widmo

MARZENIE

Gdy ono powstało małym byłem dzieciem
Urosło wraz ze mną, zmieniając oblicze
Stąpało u boku, piórka zbierając
Lepiąc z nich skrzydła tęczowe

Było tam srebro mądrości i błękit czystości
Śnieżna biel zrozumienia i czerń cierpienia
Złoto szczerości i jasna czerwień miłości
Szkarłat pożądania i zieleń wytrwania

Urosło, ciasnotę w mym ciele poczuło
Próbując się wyrwać, z roszkoszą odlecieć
Skrzydła tęczowe ogromne
zawadą są, bo długo latać nie mogą
Choć wzlecieć wysoko-na ziemi przekleństwem

I spadło marzenie na ziemię
Jak gwiazda
Znajdując szyderstwo, więzienie
Marniejąc
Znalazłem, zdejmując upokorzenie

Podniosę, przytulę i wypowiem czule:
Azaliż nie było ci lepiej pozostać w mym sercu cieple
Jedynym bezpiecznym zakątku wszechświata
Daj się ukoić, bądż mym brzemieniem...znów
mych westchnień natchnieniem
Urośnij i pokażze światu!
Żeś mym dopełnieniem
...I włócznią w mym boku

Ach z jakąż zawiścią na cię patrzyli!
Szydząc z upadku śród wysokich kamieni
Drwiąc i rwąc wnętrzności
Trzymając w cieniu własne zarzewie

I stoję tu wymagam może zbyt wiele
Czemu jedną drogą podążać pragniecie?
Czy piękno nasze w jednym kolorze, szarości?!
czy też w różności, mnogości i indywidualności!

Xerolypse · Banshee

Dziękuję, Sebku, za zaspokojenie mojej ciekawości Smile

. Ja również uwielbiam A Perfect Circle. Boskie teksty piosenek. Wokalista ma świetny głos. Ten zespół to lekarstwo na brak weny, co tu dużo mówić Wink

. Ale zostawmy APC.
Sebku, jest mi bardzo miło, że tak szybko dodajesz nowe posty i tak dużo się udzielasz Very Happy

. Dziękuję, że nie pozwalasz nam za dużo czekać na Twoje utwory. Wkręciłam się w nie.

"Wolność" - Świetny tekst. Ładnie dobrane słowa. Podoba mi się styl Twoich wierszy. To, że zamiast "moja" używasz "ma", zamiast "mojej" - "mej" itd. To dodaje Twoim utworom charakteru. W zadziwiająco trafny sposób przelałeś uczucia na papier. Czułam wiele różnych emocji czytając "wolność".

"Marzenie" to chyba mój ulubiony z Twoich wierszy. Wielbię rymy, co już pewnie nie raz rzuciło Ci się w oczy Smile

. Trafnie dobrane przenośnie, rymy. Wszystkie cechy marzeń ludzkich uwzględniłeś i fajnie wkomponowałeś. Trudno mi tu wyszczególniać konkretne pozytywne (bo tylko takie są ;p) cechy tego wiersza. Więc powiem, że całokształt jest świetny.

Masz talent człowieku, serio. Mógłbyś czasem walnąć jakiegoś błęda (<--to przekręcone słowo zostało specjalnie użyte ;]) żebym mogła się przyczepić -.-"

Hah, pozdrowienia!

Sebek... · Widmo

Dziękuję jeszcze raz, może to zabrzmi dziwnie, ale czy Yaoi to to o czym myślę?
znaczy się taki hentai tylko w wykonaniu płeć męska?
Nie zwróciłem od razu uwagi szukając po prostu jakiegoś forum w celach krytyki moich wypocin Wink

Nie wiem czy jestem zbyt surowy dla siebie, ale uważam że o ile przekaz wiem jak przekazać to jeżeli chodzi o wykończenie i rymy jeszcze nad tym kuleje i nie umiem wykończyć wierszy, doszlifować ich w każdym miejscu

Poprawiłem dwa wersy w Wolności, aby przekaz był bardziej czytelny, i ciekaw jestem czy po wstawieniu wyroczni jako mediów, telewizji, czy stworzony przeze mnie obraz przemawia do czytelnika...czy zastanawia

Xerolypse · Banshee

Yaoi to boyxboy. Wiadomo o co kaman Very Happy

. Tu taka śliczna definicja z Wikipedii: gatunek mangi i anime w którym głównym elementem fabuły są związki męsko-męskie.
Ale żeby nie wiedzieć co to Yaoi Shocked

. Szok xd!

Jeśli chodzi o rymy...podszkolisz. Ja uważam, że sobie świetnie z nimi radzisz. Dajmy na to, szukasz rymu do słowa "ludzie". Czasami trudno o zastępstwa słów i jest problem ze znalezieniem odpowiedniego wyrazu. Ja często końcówkę wpisuję w google, i zwykle coś ciekawego wyskakuje XD. Często możesz się natknąć również na strony, które mają zestaw poszczególnych końcówek. Znałam taką, z nią żaden rym nie był mi straszny, ale niestety, nieplanowany format kompa zrobił swoje -.-'.

Kiedy następny wiersz :>?

Sebek... · Widmo

Służe uprzejmie i wstawiam taki krótki wierszyk miałem jeszcze nad nim popracować ale zająłem się innymi...

POSZUKIWANIE

Widziałem twój cień
błądził po kniei, tańczył w zaroślach
Szukał nienazwanej swej myśli

Tańczyłem przy ogniu
szukałem twej ścieżki
Śladu stóp w wietrznej zawieji

Nic nie znalazłem, jedynie
brudną, zmarzniętą dziewczynę
odwróciłem wzrok

Szukając zgubiłem się
skazałem na wieczne poszukiwanie
może przyjemne czasem...

....lecz tak bardzo puste

Xerolypse · Banshee

Jaj, jak ja się cieszę, że czekałam tylko 22 minuty Very Happy

. Nie no, zaskakujesz mnie tak szybkim tempem.
Przeczytałam jeden raz, drugi i spokojnie mogę stwierdzić, że wiersz jest świetny Very Happy

. Już wczoraj chciałam skomentować, ale nie miałam pojęcia jak się do tego zabrać.
Raczej nie będę się powtarzać co do trafnie dobranych słów, metafor itp. Powiem po prostu, że mi się podoba. Przedstawia tak codzienną sytuację. Poszukiwanie miłości czyż nie? A ty to poszukiwanie opisałeś w fajny sposób.

Sebek... · Widmo

Tak, to poszukiwanie tej specjalnej osoby, lecz dla podmiotu lirycznego niepowodzenie nie oznaczało nie znalezienie jej, wręcz przeciwnie, chodzi o błędne kryteria którymi się kierujemy, ta dziewczyna miała być właśnie nią, lecz to krótkowzroczność bohatera okazała się niepowodzeniem, to że nie umiał dostrzec piękna w brudnej zmarzniętej dziewczynie, która mogła okazać się kimś w rodzaju kopciuszka Smile

Xerolypse · Banshee

Rzeczywiście. Ja ten wiersz zrozumiałam w trochę inny sposób. Dziękuję, za uświadomienie mi jego prawdziwego sensu Very Happy

. Teraz widzę go w trochę innym świetle. Może nawet lepszym Wink

. Ja z natury dziwnie interpretuję wiersze. Tak już mam Razz

Sebek... · Widmo

eee no przestań, chciałem ci tylko uświadomić bo było to dla mnie ważne
Z rozumieniem wierszy to nie jest taka prosta sprawa, to jak rozwiązanie zagadki

Czasem łatwiej ją stworzyć niż rozwiązać, szczególnie że w wierszach autor ma niesamowicie wolną rękę i nie obowiązują go prawie żadne prawa, stwarza swój własny świat i na nim opiera swoją zagadkę,

A jak ją rozwiązać gdy nie rozumiesz panujących tam reguł ?
Jak widać nie jest to łatwe, ale chyba tutaj właśnie tkwi piękno
Podobał mi się krótki artykuł na temat pisania wierszy, mimo że nie zrozumiałem 100% jednak dużo wyniosłem z niego (budzi niedosyt! tak krótki!)

[link widoczny dla zalogowanych]

Szczególnie podobały mi się te sentencje:

W Poezji liczy się każde znaczenie słowa, także te znaczenia, które w danym kontekście są bez sensu. Nieintencjonalne znaczenia kładą na obie łopatki słabe wiersze, i czynią dobre wiersze jeszcze lepszymi. Autor korzysta z dobrodziejstwa skojarzeń, ale jest też odpowiedzialny za skojarzenia destrukcyjne (nic za darmo).

oraz:

* Założenie: człowiek jest cząsteczką Natury;
* Cel: budzenie w czytelniku głębokich emocji;
* Nakaz etyczny: każdy element utworu musi być nośnikiem poezji.

Xerolypse · Banshee

Zagadka...no właśnie. Tym jest wiersz. Dobre słowo. Nie zawsze udaję się ją rozwiązać. Często w tej słodkiej niewiedzy na temat prawdziwego sensu utworu interpretujemy go w własny, osobisty sposób. Lubię wiersze, które można różnie interpretować. Zaskakujące, jak różni czytelnicy mogą mieć tyle ciekawych wyobrażeń na temat danego wiersza, a tymczasem odbiega to od prawdziwego zamysłu autora.
Fajnie, że podzieliłeś się z nami tą stronką. Na razie tylko szybko przeleciałam po niej wzrokiem, ale już widzę, że mi trochę rozświetli umysł Very Happy

.
Dzięki wielkie.
A tu cytat:

Joker · Moderator

Chciałam skomentować wcześniej, a dopiero teraz się za to zabieram.
Wiersze, cóż... Nie zrobiły na mnie ogromnego wrażenia, ale jestem w tej materii laikiem, bo nie piszę wierszy. Jakkolwiek chylę czoła, podejrzewając, że nie jest to łatwa sztuka. Dajesz wierszom siebie, widać, że chcesz tworzyć i rozwijać swoje umiejętności. Brawo.
Jednak rażą mnie niektóre błędy. Nadal nie poprawiłeś tego paskudnego błędu ortograficznego. Nie wiem też, na ile błędy w wierszach są celowe, ale chyba jeśli używasz znaków przystankowych, to powinieneś być konsekwentny i używać ich prawidłowo, podobnie z nie do końca jasnymi sformułowaniami i odmianą słów. Interpunkcja może przeszkadzać, to drugie - być może to tylko moje czepialstwo - czasami też.

Co do interpretacji wierszy. Jako, że trochę studiowałam analizę i interpretację dzieła literackiego, tak mogę wyrazić opinię, że w sumie każda interpretacja jest błędna i jednocześnie właściwa. Czytelnik rozpatruje treść, biorąc pod uwagę własne przeżycia i doświadczenia, więc nie można jasno stwierdzić, czy interpretacja autora będzie właściwa dla odbiorcy, tak samo, jak interpretacja tego drugiego dla autora. Mam na myśli - ja inaczej zrozumiem wiersze, niż Xerolypse, bo jestem zupełnie inną osobą. Ponad to interpretacja autora, mimo, że z logicznego punku widzenia najoczywistsza i właściwa - może być dla mnie również błędna, bo z założenia nie myślę jak on i nie doświadczyłam tego, co on.

Joker
P.S. Komentarz nie jest cały, niestety, bo coś mi się tu dzieje i nie wszystko chce się opublikować.