Grafomania

vil · Banshee

Z mojego tekstu, który dzisiaj korygowałam:
wbiec po schodach na górę (tak jakby się dało wbiec na dół O.o)
zbiec po schodach na dół
i jeszcze:
wdrapać się/ wciągnąć/ wspiąć /poderwać się w górę
zsunąć/ opuścić/ zeskoczyć na dół
Jakiś pechowy dzień dla mnie, jeśli chodzi o kierunki góra/dół

No i nieśmiertelne u mnie:
cofnąć w tył
Tego dzisiaj chyba z dziesięć skreśliłam.

Do tego jeszcze całe mnóstwo zaimków. Też macie taki problem z zaimkami? I określeniami typu: własny umysł (jakby można było używać cudzego) albo bardziej drastycznie (też z mojego tekstu, wychwycone dzisiaj) własna męskość O.o

Kiedy czytam, to najbardziej rzuca mi się w oczy nadmiar przymiotników. W amerykańskich poradnikach typu "przepis na tekst poprawny a porywający" można znaleźć twierdzenie, że dwa przymiotniki w zdaniu to źle, a więcej niż dwa - to już grzech niewybaczalny. Osobiście uważam, że to znowu przesada w drugą stronę. Fakt faktem, umiar nie szkodzi, podczas gdy opisy najeżone przymiotnikami zamiast budować, po prostu niszczą klimat. Według mnie, przynajmniej.

mrugacz · Druid

O przymiotnikach pisali już Kres, Sapkowski i Pilipiuk, to tak z polskich autorów Wink

Śmieszne jest jeszcze, kiedy autorzy opisują bohatera, a nie kreślą fabułę. To bardzo dobrze, jeśli w opowiadaniu dostaniemy dobrze zszyty (c)harakter, jednak kiedy przez pierwsze pięć stron nie dostrzegamy nic więcej, tylko opisy i opisy i więcej opisów postaci... Niedobrze. Takie rzeczy powinno się podawać stopniowo, tak, żeby czytelnik z samej własnej chęci chciał dowiedzieć się o naszym bohaterze jak najwięcej, nie żeby pragnął jego rychłej śmierci czy jakiejkolwiek innej akcji Wink

vil · Banshee

Sick · Widmo

Bardzo trafiony temat.

Interesujące wskazówki i ciekawe wypowiedzi.

Osobiście nie mam nic przeciwko oczom, które zmieniają kolor w zalezności od nastroju, czy pogody. Jest to dla mnie analogiczne do takich kwestii jak to, że nie mam zastrzeżeń do tego, że włosy Harrego Pottera nie dają się uczesać, lub do tego, że z Ron ma różdżkę, a czarodzieje umieją - co za niespodzianka! - czarować. Ale to ostatecznie moje zdanie. Ci, którzy wolą zagłębiać się w geny i dziedziczność nie muszą go podzielać.

Nie mam też nic przeciwko odrobinie marysuizmu, jeżeli jest on odpowiednio wpleciony w fabułę. Weług mnie jest to po prostu kolejny środek dla artysty. Owszem, nie każdy umie do używać, jednak to nie wyklucza dostępności owego środka artystom dobrym w swej zacnej profesji.

Ostatecznie powinienem wtrącić jakies mądre zdanie na temat niepoprawnych antytez, lub banalności fabularnych, ale chyba sobie odpuszczę.
Czuję się obezwładniony ostrzem waszem dogłębnej krytyki, drogie panie. Dzięki bogu, ja nie zwykłem kontunuować dalej, bądź cofać się wstecz. Nie mam też swojego anioła i nie chocię z nikim do sklepu.

Jestem rad, że na owym forum znajdują się tak dogłębni komentatorzy. Życzę samemu sobie wiele tak wyrafinowanej krytyki, jaką jest wasza.

Całuję w rękawiczki;

Nathan

mrugacz · Druid

No zobacz Sick, jaki to niespodziewany zaszczyt Ci się trafił. Ale czy Ty chociaż godzien go jesteś?

Katarzyna II · Widmo

Mnie poruszyły oczy zmieniające kolor w zależności od nastroju. Czytał ktoś może coś Topora? A dokładnie "Anginę"? Jeśli tak, chciałam podkreślić, że to nie zawsze wieje kiczem.
Co do nazwisk znaczących, posługiwał się nimi już fredro, wiec czemu nie nasza Joasia?

Sick · Widmo

Ja zasługuję na wszystko. Pragniesz tego, koleżanko, lub też nie.
{Możecie skasować wedle uznania}

Niektóre środki sa zarezerwowane dla [n]lepszych[/b]. Ale to tylko moje zdanie ;P

Fantoche. · Widmo

Chciałam tylko wtrącić, iż owo Masło Maślane o którym mówicie od niemal początku, zwie się pleonazmem. Tak należałoby mówić^^.

melania · Widmo

a ja wolałabym, żebyście mówili językiem nieco prostszym, bo, jako wioskowa dziołcha, niektórych wyrazów nie rozumiem... ten... marysuizm na przykład, to co to?. a Masło, jakby ktoś tym na pe nazwał, to tyż bym zgłupiała.

opisy w opowiadaniu, jeżeli ciekawie i dobrze 'zakwaterowane', są bardzo potrzebne. ale, jak to powiedziała pewna Pani na którejś ze stron internetowych, ale nie pamiętam gdzie, czym zdanie "Aragorn dokonał dynamicznego przemieszczenia ciała na górną część organizmu zwierzęcia wierzchowego" jest lepsze od "Aragorn wskoczył na konia"?
rozpisała się na 7 stron o pisactwie, ale pozwolę sobie przytoczyć kilka fragmentów:

2A. "...A POD SPODEM MIAŁ MAJTKI W SŁONIKI", CZYLI OPIS TO NIE INWENTARYZACJA

Szczegółowe przykłady były typowe dla literatury XIX- wiecznej - widać to choćby w książkach Sienkiewicza, gdzie takie właśnie opisy postaci - od butów po sam czubek głowy, z guzikami włącznie - były potrzebne [...]. Obecnie ten sposób pisania uchodzi za staroświecki.
[Przykładu nie podaję, ale opis podobny do opisów w czerwonookim diable, które wkleiła narumon do ficków, przy których walicie...]

jak tylko znajdę adres, to natychmiastowo wkleję, bo tekst warty przeczytania.

Fantoche. · Widmo

melania · Widmo

tak, zwłaszcza, jeśli używa się słów, których znaczenia się nie zna. przykład zaczerpnięty ze strony tej Pani:
Królewna popatrzyła na zamordowanego smoka i przygładziła suknię szamerowaną w kwiaty, która demonstrowała prawdziwą kanonadę barw. Następnie odwróciła swoje błękitne ślozy na rycerza. Młodzieniec był urodziwy, blask prześwitującego zza gór słońca opiewał złocistą kosę jego potarganych włosów.

ale zauważmy, że opis nie może też być zbyt zwięzły. oczywiście, czytelnik musi umieć samemu wyobrazić sobie bohatera takiego jakim jest, ale powinien wiedzieć, że główna postać ma brodę, że jej brat stracił oko w bitwie.

EDIT:
Oo jestem widmem! ;D

Fantoche. · Widmo

Ojej, rzeczywiście, opis, który przytoczyłaś, nieco mnie zaskoczył. Dziwią mnie odrobinę te porównania, jednak wychodzę z założenia, że jedyną osobą, która dokładnie rozumie tekst, jest sam autor. Nie można, rzecz jasna, przesadzić, ale pewna nuta niezrozumienia i niejasności każdemu opowiadaniu się przydaje.
Opis - reasumując - powinien trzymać się swego rodzaju ryz. Załóżmy, że czytelnikowi potrzeba podstawowych informacji, które popchnęłyby wyobraźnię do pracy - a później, po owych fundamentach wyglądu i charakteru postaci, następować powinny tylko niewielkie wzmianki na ten temat; w dialogach, w fabule: czytelnik nie jest tępy (z reguły), nie wolno tego zakładać; autor winien wiedzieć, iż jego odbiorca domyśli się, że 'jasnowłosy' jest blondynem.

miho_kw · Widmo

[link widoczny dla zalogowanych]

Z tego artykułu korzystasz Melanio.

melania · Widmo

oooo właśnie! ;3 dziękuję ;^
ale znalazłam go na [link widoczny dla zalogowanych] , którego serwer jest niedostępny, a na którym jest masa fajnych artykułów.

Albus · Druid

XxXxX

Anonimowa · Banshee

Dla mnie to, co koleżanka (czy dobrze zgadłam płeć?) opisała wyżej, to nie tyle grafomania, co brak fantazji, wyobraźni i wyczucia. Problemy z fabułą miał każdy tak naprawdę.
Jeśli zaś chodzi o grafomanię, to nie znoszę "ukwiecania" tekstów w jakieś neologizmy, nie wiadomo skąd wzięte, sto tysięcy zapożyczeń,

Albus · Druid

XxXxX

Puma0000100 · Banshee

Trochę mnie martwi, że anioły i demony to już przeżytek według niektórych.... Ja mam osobiście problem z tym, że najczęściej uśmiercam postacie na końcu albo bardzo mnie do tego karci.... Nie wspomnę o mojej ortografi.... wystrzegajcie się tego.

Xerolypse · Banshee

Ja niestety wszystko i wszystkich upiększam xd. Główni bohaterowie,
muszą być zawsze idealni, piękni i w ogóle, przez co wiele moich
tekstów jest po prostu "sztywna" Rolling Eyes

. Mam do tego wielką słabość.
Tak jak do kiczowatych aniołów i tego typu rzeczy. No i określanie
koloru oczu też jest u mnie nie na miejscu xd.
Poza tym czepia się mnie nie tyle ortografia, lecz przecinki. Wiem,
że dajemy je przed "który", "że", "ponieważ" itd, ale często stawiam ich zdecydowanie za dużo. W "dodatkowych" miejscach ;p
No cóż...
Człowiek uczy się cały czas Very Happy

Shikaku · Widmo

onyksowooki.

żartujesz? za pierwszym razem wzięłam to słowo za jakąś traffiashtom (czytaj: trawiastą) wersję "onyksówki". Ha ha ha ha! Chyba nawet nie ma takiego słowa...