Uzależnieni od yaoi

Patka · Widmo

Zgadzam się, Gruszeczko, świat zwyczajnie znika. Ja już naprawdę nie wiem jak ja funkcjonowałam bez yaoi >:C straszne czasy...
To dziwne; niby to tylko słowa o parach gejowskich, a my tu się wszyscy ślinimy xD

Xerolypse · Banshee

O, to widzę, że jesteśmy prawie tacy sami ^^". To super, że nie tylko ja choruję xD. Ale wiecie co, yaoi to moc. Gdyby nie ono (ono?), to pewnie nie miałabym co robić na komputerze i w ogóle. Dzięki yaoi wciągnęłam się w pisanie opowiadań, wierszy, rysowanie, oglądanie anime, czytanie mang itp. W yaoi siła!
A poza tym potrafi rozweselić. Lekarstwo na smutki.

Niby tylko gejowskie opowiadania, filmy, rysunki, a popatrzcie tylko jak uszczęśliwiają!

I jak zauważyła Patka, niby to tylko słowa o parach gejowskich, a my tu się wszyscy ślinimy. To dziwne, ale czyż nie piękne xD?

O Borze, jestem nienormalna o_O.

XD.

Panna Ironia · Gość

Ja też nie miałabym co robić. Może słuchać muzyki, ale to też innej, niż teraz. Dzięki yaoi zaczęłam pisać, więcej czytam, mam bogatsze słownictwo. No, i przez to forum znalazłam właśnie mój kochany zespół, The Gazette. Konkretnie przez tekst "Kotki wy moje". Xerolypse, yaoi rzeczywiście jest lekarstwem na smutki. Niektóre zabawne teksty byłyby dużo mniej śmieszne z parą hetero. Jeśli jesteśmy nienormalne, to wcale nie chcę się leczyć.

Xerolypse · Banshee

No to zobaczcie tylko ile yaoi robi dobrego!
Gdy tylko z anime przeszłam na fan ficki od razu zaczęłam skrobać coś własnego i szkolić się w zasadach pisowni. Ogólnie w nauce też mi yaoi pomaga. Z polskim idzie mi bardzo dobrze. Poza tym, jak już wiele osób zauważyło, jest to wspaniałe lekarstwo na smutki.

Może mnie trochę zdemoralizowało. Gdy tylko dowiedziałam się co to yaoi, od razu zaczęłam oglądać i czytać "ostre" tytuły. Miałam wtedy 10 lat bodajże...

Ale czy przez to coś mi się stało? Zaczęłam robić coś złego? Otóż nie. Tak jak u Ciebie, Pani_Ironio mam bogatsze słownictwo, poprawione samopoczucie i wielkie hobby.

Trochę nie na temat, ale czy zainteresowanie yaoi nie... hmm..."zadecydowało" o Waszej orientacji? Bo ja na przykład dzięki yaoi odkryłam swoją biseksualność. Może to tylko takie gdybanie, ale czyż yaoi nie sprawia, że stajemy się super tolerancyjne/tolerancyjni? No bo, niestety, homoseksualność na świecie to rzecz, którą wielu ludziom jest trudno tolerować. To jest straszne. Tyle Wam powiem.

Puma0000100 · Banshee

Co do orientacji Xerolypse... Masz chyba racje... Jestem przykładem...
Moja pisownia też się poprawiła (trochę, tak myślę). Dzięki Yaoi mam większą motywacje by uczyć się języków, bo przecież jak spotkam kogoś ciekawego to muszę się dogadać Wink

Jak czytałam tamte posty o parach homo, które widziałyście to aż mi się gorąco zrobiło... Jak ja wam zazdroszczę!!!! Znowu offtopuję, ale czytał ktoś Hamleta...? Ja tam widzę niesamowity parking... Horacy i Hamlet... Mryyy... (Jeszcze to czytam i nie wiem jak się skończy, ale chyba napisze z tego pierwszego ff- obrażając przy tym doskonałość Shakespeara...) Yaoi jest wspaniałą chorobą...

Mjuop · Widmo

invidi · Wilkołak

Najcięższa faza uzależnienia już chyba za mną - gdzieś z trzy, dwa lata temu nie dość że ciągle coś czytałam/oglądałam, to nie mogłam przestać wyobrażać sobie dwóch facetów robiących niecenzuralne rzeczy Wink

Tylko że to był dla mnie w pewien sposób problem, bo to nie tak, że ja chciałam to wszystko bez przerwy oglądać, ale zwyczajnie nie mogłam przestać. Zero kontroli.

Od tego czasu się trochę zmieniło - wyobraźnia pozwala już nad sobą zapanować. Poza tym zmieniłam się ja - kiedyś mimo wszystko ci moi wyobrażeni faceci byli bardzo... dziewczęcy; nigdy nie mieli zbyt określonej sylwetki, za to twarze delikatne i... I teraz jest zepełnie inaczej. Teraz dwóch facetów to dwóch facetów - umięśnionych (oczywiście bez przesady), przystojnych, a nie ładnych.

Yaoi dało mi bardzo dużo i wydaje mi się, że nie przesadzę, jeśli powiem, że określiło mnie i nieodwracalnie zmieniło moją przyszłość. Przede wszystkim nauczyłam się w miarę poprawnie wypowiadać i stawiać przecinki (przynajmniej w tych dla mnie ważniejszych miejscach, o których wcześniej nie miałam pojęcia). Wypowiadanie się na tym konkretnym forum nauczyło mnie wyrabiania własnej opinii czy w ogóle klecenia zdań.
Poza tym wydaje mi się, że jestem bardziej otwarta - podobnie jak Xerolypse odkryłam w sobie pociąg i drugiej płci i w ogóle mi to nie przeszkadza. Gorzej ma się moje poczucie niomylności - czasem mam kłopot w dyskusjach o parach homoseksualnych, bo zwyczajnie się denerwuję, jak słyszę antygejowskie komentarze.

Tak słowem podsumowania: ciągle jestem uzależniona od yaoi, ale zwykle mogę nad nim panować Wink

Yaoi dużo mi dało i bardzo cieszę się, że na nie trafiłam.

Panna Ironia · Gość

Co do tego, że yaoi wpłynęło na orientację... Sądzę, że tak, chociaż może jest dla mnie zbyt wcześnie by to określać, wydaje mi się, że jestem biseksualna. Nie mogę jednak z pełnym przekonaniem stwierdzić, że mi to nie minie.
Ja dzięki yaoi jestem tolerancyjna i nie tylko w sprawach homoseksualizmu, ale moja mama ma mdłości na samą wzmiankę o czymś takim. Jak widać zainteresowań z domu nie wyniosłam. Jako, że jestem buntowniczką zainteresowałam się opowiadaniami tego typu i wciągnęło mnie. Sama nie wiem kiedy zaczęłam. Miałam... 10 lat? Sądzę, że tak.

Villeiviant · Widmo

Kocham yaoi, nie dlatego że jest o dwóch facetach, ale dlatego że jest zawsze romantyczne ^^

lon · Feniks

Czytam sobie te posty i czytam i natrafiłam na wypowiedź, która wspomniała o biseksualizmie. Cóż, dla mnie yaoi stało się taką bramką do uświadomienia, że podobają mi się nie tylko chłopcy. To nie jest tak, że od razu podobają mi się wszystkie dziewczyny czy też moje koleżanki. Po prostu zaczęłam oceniać ich cechy tak, jak dotychczas oceniałam tylko przedstawicieli drugiej płci. Dla mnie płeć nie ma znaczenia. Od zawsze byłam tolerancyjna. I tak wystarczająco trudno jest znaleźć miłość, więc po co utrudniać to sobie takimi przeszkodami jak płeć.
Yaoi zainteresowało mnie... właściwie, to nie potrafię określić dokładnej daty. Pamiętam, że wszystko zaczęło się od książki Dary Anioła, które poleciła mi koleżanka. Tam po raz pierwszy przeczytałam o gejach. To było takie interesujące i ekscytujące. Takie... nowe. Jako, że moja koleżanka była już doświadczona w tematach yaoi, wytłumaczyła mi wszystko i wysłała link, żebym obejrzała sobie Gravitation. Obejrzałam. I nie mogłam się oderwać! Spodobało mi się, i to jak! Potem nadeszło snarry, slashe z Harry'ego Potter'a i inne fanfiction.
I teraz mi to zostało. Ale wcale nie żałuję!

Ilka · Widmo

Panna Ironia · Gość

Poprę cię. Ja również nie chcę. I nie wyjdę z tej fazy, tak w ramach buntu. Bo ja wredne dziecko jestem, mimo, że mój wychowawca uważa mnie za "dobrego duszka drużyny".
Sporo osób tak ma. Yaoi pokazuję taką "drugą opcję".
Dary są boskie, mówiłam już? Mogę to wiecznie czytać, bo Alec jest genialny. Teraz biorę się za drugą część Trylogi Czarnego Maga, gdzie też jest taki właśnie wątek. I to z moim ulubionym bohaterem!

kamante · Widmo

No właśnie czytam "Miasto Kości" i mnie irytuje niedosyt Aleca, a za dużo pary hetero.

lon · Feniks

Trylogię Czarnego Maga postaram się przeczytać, ale dopiero jak znajdę czas *ciekawe kiedy?* bo teraz... zawalona nauką. Niestety.
Ja... Czasem widzę dwóch facetów i myślę sobie, jak cudownie by było, gdyby się pocałowali. Boże, to czasem jest dziwne.
I przyznam się do czegoś. Czasem sobie wystukuję w youtube'a "boys kissing" albo coś podobnego. Yaoi to pasja, od której nie ma ucieczki. Ale po co uciekać od czegoś tak cudownego?

Panna Ironia · Gość

kamante, straszny niedosyt, nie? W dwóch następnych jest go więcej, a w trzeciej się całuje z Magnusem ( doszłaś już do niego?).
Co do youtube'a... ty też? Ostatnio zaczęłam to robić.

lon · Feniks

Ja miałam taki niedosyt Magnusa i Aleca, że zaczęłam czytać fanfiki o nich. No cóż, jak tylko skojarzę jakąś parę w książce, to od razu szukam opowiadań yaoi na ten temat.

kamante · Widmo

eh, ja mam taki problem, że jak już znajdę książkę, w której są fajni faceci, to nigdy nie ma fanfików o nich.

Ironio, postanowili, że pójdą na imprę do Magnusa, by obczaić kim on jest Smile

Panna Ironia · Gość

A ja właśnie nie mogę znaleźć dobrego fanficka o nich. Jedynie ten na forum i jeszcze jeden. Reszta to... taki niziutki poziom trochę.
Ach, to będziesz nim oczarowana. I ten tekst " Zadzwoń do mnie". Biedny Alec nie mógł się otrząsnąć po tym.

Mjuop · Widmo

lon · Feniks

Widzę, że jednak wszyscy to robimy. Nie jestem sama, zatem? Nie tylko ja lubię sobie popatrzeć, jak faceci się całują. To dobrze. Bo myślałam, że to już jest zue.