Dywagacje na temat. Pick your subject.

lon · Feniks

Zabili Gaarę? Coś przegapiłam czy to już po tym, jak zaprzestałam czytanie?

Yaodai · Banshee

Loney - owszem, zabili na śmierć. Ale tylko na chwilę.
Akatsuki po prostu uznało, że łapanie pokemonów jest dżezi i ruszyli za Biju.
Tylko wyrżnęli się na mordę podczas porywania KillerBee z ośmioogoniastym demonem, bo ten kolo dał się porwać - uznał, że wakacji potrzebuje...

Aktualnie po planie akcji biega armia klonów, stado zombie, a Sasuke dołączył do klubu kolesi z łyżeczką.

Ruda · Moderator

Yaodai · Banshee

Ruda - nie, Neji i Kiba nie pasują do siebie z prostego względu - oni ze sobą praktycznie słowa nie zamienili.
Jakbyś pisała wprowadzenie do tego slasha przez jakieś 25k słów, to bym przełknęła, ale w innym przypadku - crack!pairing.
Ale zdecydowanie bardziej podchodzą mi bohaterowie, którzy mają jakąś podstawową znajomość w kanonie... Wink

Bashrai · Widmo

"W imię zasad, skur...", jak to pięknie ujął Linda. Czasem można, a nawet trzeba pisać o tym, z czym się nie zgadzamy, co bojkotujemy, co nie ma posłuchu u gawiedzi. Nie sączę aby Borowski zgadzał się z ideologią nazistowską, nie sądzę aby Nałkowska ich popierała, ale pisali o tym.

Wiem, że to trochę coś innego, ale pisanie o czymś z czym totalnie się nie zgadzam pozwala spojrzeć na niektóre rzeczy z zupełnie innej strony. Czepiliście się kazirodztwa, to ustanawiam je punktem zaczepienia. Nie popieram tego rodzaju związków, ale wiem też, że serce nie sługa. Kochasz swojego brata/siostrę/wuja/ciotkę tak mocno i wiesz, że nie możecie być razem, że pęka ci serce. Widzisz swoje kochanie z kimś innym i wiesz, że nigdy się do ciebie nie uśmiechnie tak, jak do swojej żony/swojego męża. Każdy temat ma drugie dno, czasem mroczne, czasem jasne, czasem przerażające. Świat nie jest tylko czarny i biały, a podziały nigdy nie są w stu procentach wyraźne i niezmienne. Nie wiem, może świadomość niektórych rzeczy przychodzi z wiekiem, albo może po prostu wtedy dopiero dostrzegamy to, czego nie widzieliśmy lub nie chcieliśmy widzieć.

Ruda · Moderator

Ale... No kurka, jak można się ZAKOCHAĆ w swoim bracie/siostrze? Chyba tylko jeśli to rodzeństwo było rozdzielone i nie ma pojęcia, że jest rodzeństwem. Poza tym zakochanie =/= miłość. Zakochanie może minąć.

Bashrai · Widmo

Tobie się to nie zdarzyło, mnie też nie, ale jestem w stanie to sobie wyobrazić. Los obdarzył mnie chyba nadzwyczajną empatią.

Ruda, gdyby wszyscy mieli takie podejście jak ty, to zapewne nie powstała by co najmniej 1/3 świetnych książek ani publicystyka, no bo po co obiektywnie lub całkiem subiektywnie mówić o różnych zjawiskach społecznych. Nie wiem, jak jeszcze bardziej łopatologicznie ci to wyjaśnić.

Yaodai · Banshee

Ruda · Moderator

Sugerujesz, że ludzie piszą pozytywnie o rzeczach, z któymi się nie zgadzają? Bo ja o tym mówię.

Yaodai · Banshee

Ruda - ale dlaczego mieliby nie pisać?
Ja się koszmarnie nie zgadzam z poglądami mojego bohatera, a nie przeszkadza mi to o tym pisać.
Wątpię też, aby Dostojewski zgadzał się z Rodionem ze "Zbrodni i Kary", żeby Wagnerowi podchodziło podejście do życia Kane`a, czy że Moorcock uważał Elrica za bohatera mądrego.

To tylko proza i aż proza.
Pisząc możesz napisać wszystko - żywot zbrodniarza, który szczerze wierzył, że robi dobrze, oczernić świetego do tego stopnia, że Szatan wyda się zachęcającą opcją, przerobić bogów hinduistycznych na bandę demonów (...dobra, tym zajęli się już inni, co było jedną z najbardziej komicznych rzeczy, jakie widziałam - Asurowie i Dewowie ftw).

Zgadzać się z tym - nigdzie i nigdy nie było takiego obowiązku.

Bashrai · Widmo

Nie widzę niczego zdrożnego w tym, aby bohater/owie mieli sprzeczne z autorem poglądy, np. uważać rasizm za coś słusznego. To wymaga od autora niemałej sztuki kreacji, poza tym w tekście może być ktoś, kto zwalcza te poglądy, a ostateczne rozwiązanie jest gdzieś po środku.

Yaodai słusznie zauważyła, że piszę się również dla sztuki, a może przede wszystkim dla niej. Jednak pisząc, należy pamiętać że:

"Patrząc w Otchłań, Ona również patrzy w Ciebie"

Panna Ironia · Gość

Ja przepraszam, że się wam wetnę w dyskusję, ale aż mnie ten temat ruszył.

No bo, zobaczcie, chwilowo powstaje w mojej głowie tekst, który idealnie pasuje jako przykład do tej dyskusji. W sumie, nawet dwa takie teksty, ale mniejsza z tym. Moim punktem zaczepienia jest w takim wypadku zrobienie z tego "dzieła" jednego wielkiego dna. Narkotyki, alkohol, seks, przemoc, agresja, najróżniejsze "złe" rzeczy. W tym wszystkim nie przewiduję żadnego radośniejszego przebłysku - ma być beznadziejnie źle. A przecież wcale się nie zgadzam z moim bohaterem i jego stylem życia, wręcz przeciwnie - szanuję swoje życie i życie innych coraz bardziej. I mi też można postawić pytanie "czemu" i "po co". A ja nie wiem. Po prostu pojawił się pomysł, pojawiła się historia i czuję potrzebę ją opisać, bo... bo nie widzę powodu, by tego nie robić. Świat nie jest kolorowy i nie lubię zamiatania pod dywan trudnych tematów. A może ktoś to sobie za kilka lat poczyta i pomyśli "Boże, żebym tak nie skończył"?

Aż się musiałam wygadać. To trochę bezsensowna rozmowa, nie widzę powodu, by tłumaczyć tak prostą dla mnie rzecz. A z drugiej strony rozumiem zdanie Rudej i któraś tam część mnie może i jej przytaknie. Każdy spojrzy na to inaczej, po prostu.

Ruda · Moderator

Ale, ale... Ja mówię o czymś nieco innym. Czy Twoja praca ma na celu GLORYFIKOWANIE tego totalnego dna? Tak samo Dostojewski nie rozpływał się nad zajebistością Rodii, ktory rozwalił lichwiarce łeb...

Yaodai · Banshee

Ironia -
Akurat w przypadku tekstów, kiedy złe nie są przekonania bohatera (poglądy, ciągoty do najbliższej rodziny, nieletnich i zwierząt oraz siekania innych ludzi na drobne), a to, co on robi sobie - czyli ćpanie, chalnie i rock`n`roll w wyrze z losowo dobranym partnerem/ami - to jest trochę jak uprawianie seksu w prezerwatywie doskonałej. Pozna się smak owocu zakazanego, obliże się wszystkie blaski i cienie takiego życia, po czym skończy się sprawę i zajmie się własnymi sprawami.
Poznanie zła z bezpiecznej odległości, z perspektywy obserwatora, któremu krzywda się nie stanie, poza tym, że będzie wiedział.
Nie każdego to musi kręcić, niemniej nie widzę powodów, żeby zabraniać takie teksty pisać/czytać - wnoszą wcale sporo, pod warunkiem, że odbiorca posiada mózg i potrafi z niego korzystać.
Inaczej może byćs sytuacja podobna do rozprzestrzenienia się "Galerianek", bo głupie dziewczynki chciały być kul jak te laski w kinie. Swoją drogą - ten brak wyobracania tekstu i jego tematyki na wszystkie strony podczas lektury pokazuje mi, jak bardzo ludzkości tęskno do doboru naturalnego =/

Ruda -
Ok, to inny przykład, taki będący nawet bardziej.
Warhammer 40k.
Wcielasz się tam w bohatera z dostępem do fajnych zabawek, który w imię Imperatora, w którego święcie wierzy (a jak nie wierzy, to już są osoby, które o jego wiarę zadbają...), a który w jego imię... jak to szło?

Ruda · Moderator

Nie do końca... Gra jest tylko zabawą, a pisanie czymś o wiele poważniejszym - nawet jeśli piszemy dla zabawy. Pisanie to PRZEKAZ i jeśli ktoś czyta nasz wytwór, automatycznie utożsamia ten przekaz z nami. Oczywiście może to potem zweryfkować, ale ja na przykład nie chciałabym myśleć nad twórczością kogoś, kto wygląda mi na rasiola.

Yaodai · Banshee

Ruda · Moderator

vil · Banshee

Też się włączę w dyskusję, bo ciekawa.

Ruda · Moderator

Jednak własne poglądy można przekazać w sposób subtelny i zupełnie niemoralizatorski. Patrz Harry Potter. I ten sposób jest znacznie skuteczniejszy.
Co do czytadła na wolną chwilę - nie rozumiem, po co w czymś takim zamieszczać jakikolwiek materiał nieneutralny ideologicznie. Poza własnymi, zamieszczanymi dla własnej przyjemności. Bo sory - przy czytadle się nie myśli, bo się nie musi. A jeśli zauważę, że autor czytadła BYĆ MOŻE ma rasistowskie czy inne chore poglądy, to rzucę książkę w kąt i odradzę ją wszystkim znajomym.

Poza tym czym innym jest pisanie i czytanie o rzeczach, z którymi nie do końca się zgadzamy, a propagowaniem patologii.

vil · Banshee

Pomińmy opiewanie tak złych, jak i dobrych rzeczy - to właśnie rozumiem przez wspomniane przeze mnie wcześniej moralizatorstwo i jedyną słuszną prawdę. Tu się z Tobą zgodzę, nie pochwalam. Ale i w tych przypadkach odwołuję się do myślenia czytelnika. No bo Ty odrzucisz. A jeżeli trafi na takiego, który poczyta, jaki to rasizm jest dobry i przyjmie to do siebie jako wzór do naśladowania, no to co? Sukces autora, można pogratulować (a potem zaskarżyć, bo szerzenie i propagowanie treści rasistowskich, a także reszty "chorych poglądów" u nas jest zakazane, karalne i opiera się o prokuratora).